[(versie 3.0): noot [1] toegevoegd; (versie 2.0): de bijdrage ingrijpend bewerkt; argumenten/variaties uitgebreid, twee argumenten toegevoegd (toegift 1 en 2)]
Een bewijs en vier variaties (om te onderbouwen dat de werkelijkheid inderdaad logisch geordend is)- en twee toegiften.
Bewijs:
1. Ik kan logisch denken
2. Ik kan onmogelijk inzien dat de logische hoofdwetten onwaar zijn
Dus: de gehele werkelijkheid is logisch geordend
Variatie [1]:
1. Ik kan logisch denken
2. Ik kan onmogelijk inzien dat de logische hoofdwetten onwaar zijn
3. Ik kan paradoxen en ongerijmdheden oplossen
Dus: de gehele werkelijkheid is logisch geordend
Variatie [2]:
1. Ik kan logisch denken
2. Ik kan onmogelijk inzien dat de logische hoofdwetten onwaar zijn
3. Ik kan paradoxen en ongerijmdheden oplossen
4. Ik heb geen weet van een ware ongerijmdheid
Dus: de gehele werkelijkheid is logisch geordend
Variatie [3]:
1. Ik kan logisch denken
2. Ik kan onmogelijk inzien dat de logische hoofdwetten onwaar zijn
3. Ik kan paradoxen en ongerijmdheden oplossen
4. Ik heb geen weet van een ware ongerijmdheid
5. Ik heb delen van de werkelijkheid logisch kunnen beschrijven
Dus: de gehele werkelijkheid is logisch geordend
Variatie [4]
1. Ik kan logisch denken
2. Ik kan onmogelijk inzien dat de logische hoofdwetten onwaar zijn
3. Ik kan paradoxen en ongerijmdheden oplossen
4. Ik heb geen weet van een ware ongerijmdheid
5. Ik heb delen van de werkelijkheid logisch kunnen beschrijven
6. Ik heb geen weet van een externe kracht/macht die de werkelijkheid logisch ordent (ik kan niet verklaren wie/wat de werkelijkheid logisch ordent)
Dus: de gehele werkelijkheid is logisch geordend
Toegift [1]
1. Ik kan logisch denken
2. Ik kan onmogelijk inzien dat de logische hoofdwetten onwaar zijn
3. Ik kan paradoxen en ongerijmdheden oplossen
4. Ik heb geen weet van een ware ongerijmdheid
5. Ik heb delen van de werkelijkheid logisch kunnen beschrijven
6. Ik heb geen weet van een externe kracht/macht die de werkelijkheid logisch ordent (ik kan niet verklaren wie/wat de werkelijkheid logisch ordent)
Dus: mijn brein is een logische (binaire) machine (of: ik kan niet 'absurd' denken)
Toegift [2]
1. Ik kan logisch denken
2. Ik kan onmogelijk inzien dat de logische hoofdwetten onwaar zijn
3. Ik kan paradoxen en ongerijmdheden oplossen
4. Ik heb geen weet van een ware ongerijmdheid
5. Ik heb delen van de werkelijkheid logisch kunnen beschrijven
6. Ik heb geen weet van een externe kracht/macht die de werkelijkheid logisch ordent (ik kan niet verklaren wie/wat de werkelijkheid ordent)
7. Dus: mijn brein is een logische (binaire) machine (ik kan niet 'absurd' denken) [uit 1-6]
8. Een logische (binaire) machine kan de werkelijkheid uitsluitend logisch zien en ordenen [uit 7 - verenigbaar met 1-5]
9. Het brein is een contingent product van de evolutie (ingericht voor samenwerking met het lichaam) [zie: courante literatuur over embodiment in neurologie, psychologie en filosofie]
Dus: de logische orde is een contingent product van ons eigen brein (nu kan ik wél verklaren wie/wat de werkelijkheid logisch ordent) [uit: 9] [1]
----
[1] Maar toegift 2 is zelfweerleggend! Want als alles waar is, dan is het ook waar dat de wereld logisch geordend is. Immers, in een absurde werkelijkheid mag je twee strijdige verhalen vertellen over de werkelijkheid! -Inderdaad: maar dan is toegift 1 niet zelfweerleggend, maar juist zelf-bevestigend: want het is absurd dat je mag verdedigen dat de werkelijkheid absurd én logisch is.
26 opmerkingen:
Jan-Auko,
Jouw "bewijzen" zijn net zo min sluitend als jouw "bewijzen" van het tegendeel, vandaar die aanhalingstekens. Dat weet je ook wel, net als Emanuel Rutten die dat onomwonden toegeeft.
We weten het niet.
We kunnen twee dingen doen.
1. Doorgaan alsof de wereld geordend is, waarbij de Heisenbergse onzekerheid ook erkend wordt als een ordenend principe want die onzekerheid is met ongeëvenaarde precisie experimenteel geverifieerd. Misschien moet filosofie leren leven met formele onzekerheid. Genoeg om te doen.
2. Stoppen met wetenschappelijk onderzoek en wat anders doen zoals filosoferen, geld verdienen, lekker eten, kunstenaar worden of oorlog voeren, bedenk het maar. Ook hier hoeven we ons niet te vervelen.
Jan- A.,
Ik ken er ook een. Het is een variatie op variatie[2]
1. Ik kan logisch denken.
2. Ik heb delen van de werkelijkheid logisch kunnen beschrijven.
3. Ik kan onmogelijk inzien dat de logische hoofdwetten onwaar zijn.
4. Ik heb geen weet van een ware ongerijmdheid.
Dus: Er is een domein van de werkelijkheid dat absurd is.
Toegift: 1. Als de werkelijkheid absurd is dan is alles mogelijk.
2. Als alles mogelijk is dan is er iets wat onmogelijk is, namelijk dat God niet bestaat.
Dus: Als alles mogelijk is dan bestaat God noodzakelijk.
vr. gr.,
Jac
Jac, je hebt groot gelijk: dat is ook al geen goede redenering... Ik ben het dit maal volkomen met je eens.
Bert, je vergeet dat wetenschap om bewijzen -experimenten- draait en filosofie om argumenten... Laat je dat achterwege, dan kunnen we inderdaad beter touwtje springen (oorlogvoeren lijkt me niet zo'n goed idee).
Jan-A.,
Nu even alle gekheid op een stokje.
Stel eens dat de wereld uit zichzelf gewoon- ja heel gewoon- logisch geordend is omdat het niet anders kan.
En dat het dus niet de mens is die de wereld geordend heeft maar dat de mens, handelend en denkend in deze wereld de voorgegeven ordening aantreft en verder kan verkennen.
Stel je eens voor dat dit het geval is en dat de wereld dus "an sich" logisch in elkaar zit zonder dat daar een God aan te pas is gekomen. Heb je het voor je? Ja?
Welnu, zou jij dat absurd vinden of niet? Nee? Waarom aanvaard je het dan niet?
Of vind je het wel absurd? Zo ja, waarom zou een absurdofiel als jij dit idee dan niet omarmen in plaats van het te verwerpen?
Wat zeg jij tegen iemand die beweert dat de wereld logisch in elkaar zit en dat dit slechts geconstateerd kan worden maar moeilijk te begrijpen omdat het absurd lijkt?
vr., gr.,
Jac
Jac, het is niet waar dat een mens constateert dat de wereld logisch geordend is: we moeten juist heel hard werken om de wereld te ordenen. Lees de geschiedenis van de wetenschap er maar op na. [nota bene: logica is apriori (voorhands): we voegen deze orde toe aan onze observaties en theorieën, het is een intellectuele btw.]
Jan-Auke,
[We moeten juist heel hard werken om de wereld te ordenen]
Een belachelijke voorstelling van zaken want je zegt hier feitelijk dat wij de realiteit voorschrijven hoe die geordend is.
De geschiedenis heeft ons echter laten zien dat de realiteit zich niets laat voorschrijven en dat weet je best.
Steeds bleek onze ordening af te wijken van wat bij steeds nauwkeuriger observaties aangetroffen werd.
Inderdaad, er was veel werk voor nodig om onze ordening beter in overeenstemming te krijgen met de realiteit.
Dat werk is nog onvoltooid en het is nog niet duidelijk hoe dit verder gaat.
De trend is onmiskenbaar: we troffen steeds orde aan waar eerst chaos leek te zijn.
Betekent dit dat de wereld geheel geordend is? Die vraag lijkt mij prematuur zolang er nog werk te doen is.
Toegevoegde waarde?
Natuurlijk labelen we voortdurend de wereld en kijken we als het ware via onze labels naar de wereld.
Maar dat wil niet zeggen dat onze labeling per definitie incorrect is. Ook niet dat zij per definitie correct is.
Een voorbeeld. We labelen de wereld met de globale concepten "ruimte" en "tijd". Maar al zijn deze concepten concepten, toch is er een soort echte ruimte en tijd, al weten we niet precies wat ruimte en tijd is.
Ook de logica is een concept. Maar wellicht correspondeert dat concept, net als de concepten "ruimte" en "tijd" corresponderen met iets echts, met een soort reallogica.
De werkelijke tijd en ruimte kunnen er iets anders uitzien dan wij denken dat ze eruit zien. Maar de, veronderstelde, reallogica is wel precies wat wij denken dat ze is: namelijk niet-contradictoir.
Tegenwoordig verbinden we "ruimte" en "tijd" tot zoiets als "tijdruimteweefsel". Misschien dienen we ook de "reallogica" te verbinden met "ruimte" en "tijd".
Jan-A.,
"Jac, het is niet waar dat een mens constateert dat de wereld logisch geordend is: we moeten juist heel hard werken om de wereld te ordenen".
Ik sluit mij in mijn reactie hierop helemaal aan bij wat Bert zegt 18 april 2024 7:14 u.
De realiteit laat zich niets voorschrijven; zij is zoals ze is onafhankelijk van hoe wij zouden willen dat zij is. Wel kunnen wij, met gebruik van wetenschap en techniek, bepaalde standen van zaken veranderen; en daar moeten wij inderdaad vaak heel hard voor werken omdat de realiteit weerbarstig is en zich niets aantrekt van (logische) regels die wij haar zouden willen opleggen. Ik denk dat de logische wetten juist een weergave zijn van wat wij in onze evolutionaire ontwikkeling en handelen in en aan de wereld hebben aangetroffen. Wij hebben geleerd ons daaraan aan te passen anders waren wij niet tot hier gekomen.
Hoe een eventuele niet-materiële wereld, een wereld dus waarin wij niet leven, in elkaar zit, daar kunnen wij niets over zeggen. Logisch of absurd? Wij weten het niet.
Mij lijkt het verstandig om er dan ook maar niets over te zeggen; dan is het in ieder geval niet onjuist wat wij erover beweren. Het zou mij overigens helemaal niet verwonderen als het identiteitsprincipe en het non contradictiebeginsel daar ook zouden gelden; het zou mij zelfs verwonderen als het niet zo zou zijn. Maar nogmaals, wij weten het niet en als er iemand is die het wel weet dan is mij in ieder geval niet bekend dat diegene daar ooit gewag van heeft gemaakt op een zodanig niet mis te verstane manier dat wij het ook weten.
Ik zou wel eens willen weten wie jou heeft ingefluisterd dat er een absurde werkelijkheid is? Als het een mens is heb je dan wel gevraagd hoe hij/zij dat kan weten zonder er geweest te zijn?
vr. gr.,
Jac
Jan-A.,
Op 17 april 2024 om 00.51 u scheef ik : "Toegift: 1. Als de werkelijkheid absurd is dan is alles mogelijk.
2. Als alles mogelijk is dan is er iets wat onmogelijk is, namelijk dat God niet bestaat.
Dus: Als alles mogelijk is dan bestaat God noodzakelijk."
Jij zegt dat op 17 april 2924 om 5:53 u dat dat geen goede redenering is en dat klopt.
Maar is het dan wel een goede redenering om te zeggen: "Als alles mogelijk is dan is het onmogelijk dat God niet bestaat"?
Ik vraag dit omdat jij dat vorig jaar beweerd hebt. Daar wilde jij toen niet nader op ingaan maar ik heb toen gezegd dat ik er te zijner tijd op terug zou komen.
Waar zit het verschil tussen mijn foute redenering en jouw goede redenering? Of is jouw redenering achteraf bezien ook fout. Jouw logica ontgaat mij soms. Lees eens wat over/van Cruijff. (-:),
vr, gr.,
Jac
RV, je schrijft: [Maar de, veronderstelde, reallogica is wel precies wat wij denken dat ze is: namelijk niet-contradictoir.]
Als je er de volgende keer wat argumenten -bewijsstukken- bij verstrekt is je bijdrage de moeite waard: nu is het slechts een geloofsbrief.
Zoals je jezelf nu aanprijst ben je -net als Bert en Jac- een cryptonaturalist: (1) je gelooft dat de mens beschikt over ultieme, universele kennis, (2) je kunt de herkomst van dit wonderlijke vermogen niet verklaren (het ligt, gegeven ons ontstaan door natuurlijke selectie, niet voor de hand dat wij over ultieme, universele kennis beschikken), (3) je verdedigt bovendien een ongeldige afleiding (een van de variaties): en dat is irrationeel.
Ahum, dat is nogal veel mysterie en irrationaliteit: soms lid van een geheime secte, ridder van 'De Geheime Logische Orde'?
In ieder geval zeg je over kennis te beschikken waar geen enkel ander mens over kan beschikken: jij weet naar eigen zeggen hoe de werkelijkheid in elkaar steekt. Nou ja, gefeliciteerd dan maar...
JanD het is goed dat je Stanford koos. Wie over een filosofisch onderwerp spreekt en niet het lemma uit de Standford heeft bestudeerd mag eigenlijk niet meepraten ;).
Wat je over James schrijft is zeker niet foutief, maar vermoedelijk voer je het iets te ver door: James was niet zo dol op het idealisme (hij wees realisme en idealisme van de hand).
Voor zijn pragmatische theorie over waarheid moet je de zesde lezing hebben in zijn voordrachten over 'Pragmatisme' (VI: Pragmatism's conception of truth).
Jan-Auke,
[Je gelooft dat de mens beschikt over ultieme, universele kennis, (2) je kunt de herkomst van dit wonderlijke vermogen niet verklaren (het ligt, gegeven ons ontstaan door natuurlijke selectie, niet voor de hand dat wij over ultieme, universele kennis beschikken)]
Het is vermakelijk dat RV, Jac Vaes en ik door een absurdofiel (volgens Jac) betiteld worden als cryptonaturalisten omdat we niet zouden weten hoe we aan ons beoordelingsvermogen komen terwijl wij ons steeds afvragen waar jij je wijsheid vandaan haalt.
Schelden doet geen zeer dus dat is onproductief.
Stelling 1. Het is een feit dat wij nogal wat over de realiteit kunnen zeggen op een manier die door experimenten bevestigd kan worden.
Stelling 2. Het is ook een feit dat we niet alles over de werkelijkheid kunnen zeggen, zeker niet of die ook maar één absurditeit vertoont en misschien ook niet hoe we aan ons beoordelingsvermogen zijn gekomen.
Ik geloof niet dat stelling 1 ondermijnd wordt door stelling 2.
We kunnen slechts constateren dat we iets over een geordende realiteit hebben kunnen zeggen en niets over een absurde realiteit.
Er zijn geen aanwijzingen dat het in de toekomst anders zal worden.
Daarmee zullen we moeten leven.
Jan-A.,
Het is niet in te zien dat er bij het allerprimitiefste leven reeds sprake was van bewustzijn en van denken. Dat het leven zich in de loop van miljarden jaren heeft kunnen ontwikkelen tot het leven zoals wij dat nu kennen komt omdat het zich heeft aangepast en zich heeft weten te handhaven aan en in de werkelijkheid zoals die is en niet aan en in slechts een denkbeeld van hoe de werkelijkheid is. In het laatste geval zou het leven zich niet hebben aangepast aan de werkelijkheid en had het zich volgens de evolutietheorie niet tot hier toe kunnen ontwikkelen.
Maar als handelen slechts mogelijk is in een binaire werkelijkheid is het dan wel juist om te denken dat de werkelijkheid slechts in ons denken binair maar in werkelijkheid niet binair, maar absurd is?
Zou jij zinvol kunnen denken en handelen in een werkelijkheid die absurd is? Ik denk van niet. Toch kun je zinvol handelen en -afgezien van jouw opvattingen over de logica- ook zinvol denken. Maar dan mag ik aannemen dat de werkelijkheid waarin jij denkt en handelt niet absurd is. Dit lijkt mij een geldige conclusie. Of niet soms?
Dit mag je wat mij betreft best weer eens in de prullenbak gooien, maar als je het plaatst zou ik het wel leuk vinden als je er op reageert.
vr. gr.,
Jac
Bert, je schrijft: [Stelling 1. Het is een feit dat wij nogal wat over de realiteit kunnen zeggen op een manier die door experimenten bevestigd kan worden.]
Werkelijk? Nou, zeg het dan maar: uit welk experiment volgt dat de werkelijkheid logisch is? (Logica is apriori, beste Bert: a-pri-o-ri)
Jan-Auke,
[Uit welk experiment volgt dat de werkelijkheid logisch is?]
Uit geen enkel, maar het argument dat we iets over de realiteit kunnen zeggen wat experimenteel bevestigd kan worden is sterker dan die welke zo een bevestiging missen. Je kunt zeggen wat je wil maar iedereen kan je met hetzelfde recht tegenspreken als je dat niet minstens kunt demonstreren.
Jij hebt het over een absurde wereld? Volgt dat werkelijk uit onze doelloze evolutionare geschiedenis?
Je zegt wel dat onze denkwijze als doel heeft om ons voortbestaan te ondersteunen maar daarmee spreek je alleen voor jezelf omdat dit op het eerste gezicht logisch lijkt maar geen enkele bioloog kan dat experimenteel aantonen. Evolutie is een kansspel wat geen overlevende verliezers heeft zodat je alleen maar winnaars overhoudt. Waarschijnlijk behoren mensen uiteindelijk tot die verliezers, misschien wel juist door onze denkwijze.
Dat zou betekenen dat jouw argument postuum definitief ondermijnd zal worden.
Je mag geloven wat je wil; we hebben gezien dat je niet tegen geloof op kunt.
Met argumenten is dat anders en dat is jouw zwakte.
Jac, ja hoor: ik wil best even reageren.
Je schrijft: [Maar als handelen slechts mogelijk is in een binaire werkelijkheid is het dan wel juist om te denken dat de werkelijkheid slechts in ons denken binair maar in werkelijkheid niet binair, maar absurd is?]
Goed, fijn dat je argumenten geeft. Zo hoort het.
Jammer genoeg hebben we dit al een keer behandeld. Bedenk: een absurde wereld kan deels logisch zijn (anders hadden we inderdaad niet eens kunnen bestaan).
Let dus op de asymmetrie: een absurde wereld kan wel logisch zijn, een logische wereld kan niet absurd zijn.
(Oh Jac: geloof toch gewoon dat de wereld logisch is. Leef heerlijk in een opgeruimd beeld van de wereld. Ieder z'n geloof, ik gun het je van harte.)
Jan-A.,
".. een absurde wereld kan deels logisch zijn (anders hadden wij inderdaad niet eens kunnen bestaan)". Maar dan moet jij je wel behoorlijk ongemakkelijk voelen omdat je als absurdofiel niet in het absurde deel van de wereld leeft maar in het logische; dat spijt mij voor je, maar ja, het is zoals het is, niets aan te doen.
Verder zeg je: " een absurde wereld kan wel logisch zijn, een logische wereld kan niet absurd zijn". Als ik dit lees dan denk ik dat je warempel mijn raad hebt opgevolgd en iets van Cruijff gelezen hebt. Want het doet mij sterk denken aan zijn uitspraak: "De Italianen kunnen niet van jullie winnen maar je kan wel van ze verliezen".
Hij schijnt ook eens gezegd te hebben: "Voordat ik die fout maak maak ik die fout niet".
Logischer kan het bijna niet. Misschien kun jij daar iets van leren en mag je misschien zeggen: "Voordat ik in een absurde wereld leef leef ik niet in een absurde wereld". Daar is weinig tegen in te brengen, wat denk jij?
vr. gr.,
Jac
Jac, ik zie weinig zinnigs staan in je laatste bijdrage. Reageer alleen als je iets zinnigs te melden hebt svp. Blijf je berichten van dit gehalte produceren, dan lees ik ze wel hoor, maar plaats ze niet.
Bert, sorry hoor, maar je laatste bericht is wartaal:
Je begint de zin met te zeggen dat geen enkel experiment aantoont dat de werkelijkheid logisch is,- en vervolgt met: [...maar het argument dat we iets over de realiteit kunnen zeggen wat experimenteel bevestigd kan worden is sterker dan die welke zo een bevestiging missen.]
Lees het zelf nog maar eens rustig over. Het is onzin. En de rest van je bericht ook trouwens.
Verman je zelf eens Bert en schrijf alleen een bijdrage als je echt inhoudelijk iets te melden hebt. Doe me een plezier. Ik heb op school al genoeg pubers om me heen die er af en toe een potje van maken.
Jan-A.,
Je hebt mijn vraag van 18 april 2024 13:03 nog niet beantwoord. Ik vraag mij af of je het vergeten bent of dat je het een te moeilijke vraag vindt. Als dit laatste het geval is dan verlang ik natuurlijk geen antwoord; vrijheid, blijheid.
De vraag was of het juist is om te zeggen: "Als alles mogelijk is dan is het onmogelijk dat God niet bestaat"?
Ik vraag dit omdat jij dat vorig jaar beweerd hebt. Daar wilde jij toen niet nader op ingaan maar ik heb toen gezegd dat ik er te zijner tijd op terug zou komen.
Waar zit het verschil tussen mijn foute redenering en jouw goede redenering? Of is jouw redenering achteraf bezien ook fout? En zo niet zou je dan duidelijk kunnen aangeven waarom jouw redenering in tegenstelling tot die van mij geldig en waar is als alles mogelijk is?
Mijn foute redenering was:
"Toegift: 1. Als de werkelijkheid absurd is dan is alles mogelijk.
2. Als alles mogelijk is dan is er iets wat onmogelijk is, namelijk dat God niet bestaat.
Dus: Als alles mogelijk is dan bestaat God noodzakelijk."
vr. gr.,
Jac
Jan- A.,
Waar ik op 19 april 2024 om 14:56 u schreef dat jij misschien mag zeggen: "Voordat ik in een absurde wereld leef leef ik niet in een absurde wereld" bedoelde ik eigenlijk dit: Misschien denk jij dat de materiële wereld waarin je leeft weliswaar logisch te ordenen is maar dat een immateriële wereld waarin je na je dood terecht hoopt te komen, niet logisch te ordenen is en dat je die vanuit ons standpunt als logisch denkende mensen bezien absurd mag noemen.
Als ik dit juist zie dan is het toch zo dat je voordat je in die absurde wereld bent niet in die absurde wereld bent. Je bent dan immers eerst in een logische wereld en pas daarna in een absurde wereld. Of zit ik er nu volkomen naast?
vr. gr.,
Jac
Jan-A.,
Je zegt op 19 april 2024 om 14:33u: ""Bedenk: een absurde wereld kan deels logisch zijn (anders hadden we inderdaad niet eens kunnen bestaan)".
Maar dan heb ik nog een toegift waarvan jij mag beoordelen of het een goede redenering is of niet.
1. Zonder in onze evolutionaire ontwikkeling ons handelen en denken in overeenstemming te brengen met hoe de werkelijkheid feitelijk is - dus zonder ons aan te passen aan de werkelijkheid- hadden wij niet bestaan.
2 In een niet-logische werkelijkheid hadden wij niet kunnen bestaan.
Dus: de werkelijkheid is absurd.
Misschien dat de conclusie jou wel aanspreekt maar mijn vraag is of de redenering juist is.
vr. gr.,
Jac
Jan-Auke,
[Bedenk: een absurde wereld kan deels logisch zijn]
Dat is wat jij bedenkt.
Een absurde wereld is net zo min logisch als de spreekwoordelijke zwangere vrouw niet zwanger is.
Het zijn concepten die elkaar uitsluiten.
Jij bedenkt je eigen logica die in de kern niet logisch is.
Blijkbaar denk je echt dat dit zinnig is.
Bert,
Jan-A. laat dit natuurlijk niet over zijn kant gaan. Straks gaat hij gegarandeerd uitleggen hoe een absurde wereld best een beetje logisch kan zijn en dat iemand best een beetje dood kan zijn. Mogelijk gaat hij nog een stukje verder en zal hij ons misschien wel de gehele waarheid voor de voeten werpen door ons te verklappen dat een absurde werkelijkheid niet slechts een beetje logisch maar- schrik niet- geheel en al, door en door, logisch is. Net zoals een springlevend iemand morsdood kan zijn.
Da's pas absurd en daarom denk ik dat hij zich moeilijk kan losmaken van dit idee.
Overigens zullen wij nog even geduld moeten hebben want wellicht gaat hij eerst mijn vraag die ik op 18 april 2024 om 18:13 stelde beantwoorden. Die gaat over zijn mening dat er iets onmogelijk is als alles mogelijk is. Ik bereid mij alvast voor op het antwoord want dat zou best wel een een beetje absurd kunnen zijn, zo niet wel en niet absurd, tenminste als het uit zijn eigen koker komt.
vr. gr.,
Jac
Jan-A.,
Een paar vragen.
Zouden wij als levende wezens miljoenen jaren lang hebben kunnen overleven en ons ontwikkelen als wij ons in denken en handel hadden aangepast aan een absurde werkelijkheid?
Geeft het feit dat wij er nog steeds zijn niet te denken dat wij ons in ieder geval niet hebben aangepast aan een absurde werkelijkheid maar aan een die niet absurd is? Als wij ons in denken en handelen zouden hebben moeten aanpassen aan een absurde wereld hoe zou het dan komen dat wij logisch kunnen denken? Als de werkelijkheid echt absurd is dan zouden wij het inmiddels, na miljoenen jaren aanpassing, ook moeten zijn zou ik denken. Toch is daar weinig van te merken want wij kunnen- een enkele uitzondering daargelaten (-:)- nog redelijk logisch denken.
vr. gr.,
Jac
Een reactie posten