[(versie 1.5): noot [1] toegevoegd]
Aan de hand van de vier waarheidswaarden kun je gemakkelijk zeggen wat we bedoelen met de -enigszins exotische- term 'logische orde'.
De grondslag voor logisch denken is het beginsel van bi-valentie. (En dat geeft ons de volgende verdeling van waarheidswaarden: (1.0), (0.1), (1.1), (0.0)).
De hypothese is dat we bi-valent denken omdat handelen een bi-valente aangelegenheid is. Je kunt slechts wel of niet doeltreffend handelen: half doeltreffend handelen is praktisch onmogelijk.
De wereld zelf is niet noodzakelijkerwijs bi-valent (twee-waardig). Mensen zijn niet groot óf klein, ze variëren in lengte: je hebt mensen van 1.77, van 1.78, 1.79, 1.80 enz.
Als je bi-valent wilt handelen, moeten de dingen in de wereld 'bivalent' worden ingedeeld [1]. Ik maak daarom een 'snede' in alle doorlopende reeksen. Alle mensen die kleiner of gelijk zijn aan 1.70 noem ik klein en alle mensen groter dan 1.70 noem ik groot.
Heb ik zulke indelingen eenmaal gemaakt, dan mag ik ze niet overhoop halen. Wat ik groot noem, moet ik groot blijven noemen; wat ik klein noem, moet ik klein blijven noemen. Wat ik schadelijk noem, moet ik schadelijk blijven noemen; wat ik nuttig noem, moet ik nuttig blijven noemen.
Als ik de wereld bi-valent orden, kan ik gemakkelijk -dat is van levensbelang!- doeltreffend handelen.
Zou ik de wereld naar haar veelheid, fijnheid en verdeeldheid indelen, dan zou ik niet doeltreffend kunnen handelen. Het water in de put is giftig of[exclusief] niet giftig, zelfs als het water nagenoeg vrij is van ziektekiemen. Want het lichaam heeft slechts de keus uit drinken (innemen, binnenkrijgen) of niet drinken (innemen, binnenkrijgen).
Wij ordenen de wereld logisch: de wereld zelf is niet bi-valent. Zouden we nalaten de wereld bivalent in te delen, dan zou ze al snel voor ons schier onoverzichtelijk en onbegrijpelijk zijn.
We zijn bijzonder vindingrijk bij het indelen/ordenen van de wereld. Aristoteles -maar ook sommige hedendaagse filosofen- meende zelfs dat de dingen een 'essentie' hebben.
De vraag die dit oproept is natuurlijk: wat is de 'echte' indeling van de werkelijkheid? (Gesteld dat de term 'indeling' zinvol kan worden gebruikt als we het over de werkelijkheid hebben).
---
[1] God heeft geen 'lijf' zoals wij; hij hoeft niet binair te handelen en zal de wereld, dientengevolge, ook niet logisch hoeven ordenen: voor hem is de wereld 'absurd' (en dat is logisch)
1 opmerking:
Jan-A.,
"[1] God heeft geen 'lijf' zoals wij; hij hoeft niet binair te handelen en zal de wereld, dientengevolge, ook niet logisch hoeven ordenen: voor hem is de wereld 'absurd' (en dat is logisch)".
Als God bestaat dan mogen wij inderdaad aannemen dat hij de werkelijkheid niet binair hoeft te ordenen om te kunnen handelen. Verder is het dan zeer aannemelijk dat hij het materiële domein van de werkelijkheid zodanig geordend heeft dat het met behulp van de logica en de wiskunde wonderbaarlijk nauwkeurig te beschrijven is. En stel eens dat God niet bestaat, een stelling die mij persoonlijk aannemelijk lijkt. Ook dan is het materiële deel van de werkelijkheid uiterst nauwkeurig te beschrijven met de logica en de wiskunde.
Reden genoeg, lijkt mij, om de bewering dat de werkelijkheid absurd is en niet logisch sluitend beschreven kan worden achterwege te laten totdat het tegendeel blijkt.
Mijn vraag is nu of volgens jou reeds gebleken is dat de werkelijkheid niet logisch sluitend beschreven kan worden en dus absurd is? Ik wil best aannemen dat jij de werkelijkheid niet logisch sluitend kunt beschrijven; en dan ben je niet de enige want ik durf je best te verklappen dat ik het ook niet kan, en daar schaam ik mij niks voor. Maar wat jij en ik niet kunnen hoeft daarom nog niet per se onmogelijk te zijn, tenminste als ik mij niet vergis. Of denk jij van wel?
vr. gr.,
Jac
vr. gr.,
Jac
Een reactie posten