'De nieuwe wereld: aflevering #1752, Filosofie als transformatieve praktijk'. Deze podcast gaat over de vraag of je 'filosofisch kunt leven'. De sprekers schuwen de grote sprongen niet: van zen naar het stoïcisme naar de dag waarop je -met je blote voetjes gestoken in je slippers- in de hondenpoep trapt. De sprekers schromen niet om ons -en de gesprekspartner- te laten merken dat ze goed onderlegd zijn.
'Dick en Daniel geloven het wel: aflevering #168 Kan evolutie samengaan met scheppingsgeloof'. Heerlijke ouderwetse podcast over de evolutie. Ik vond het een fascinerende aflevering vanwege het enorme contrast tussen een echte 'revo' en een gelovige die probeert om zijn geloof te verenigen met de moderne wetenschap. Ik heb deze podcast vooral beluisterd omdat ik niet wist dat zulke 'achterhoede gevechten' in Nederland nog worden gevoerd...
3 opmerkingen:
Jan-Auke,
Dank je wel voor podcast 168! Er werden heel wat dingen gezegd die nieuw en verbazingwekkend voor mij waren!
Ja, voor mij ook: ik was vooral verbaasd over de felheid waarmee van den Brink de behoudende opvatting bestreed! Vroeger was de kritiek op de behoudende gelovige veel voorzichtiger, meen ik me te herinneren. Twintig jaar geleden worstelden veel gelovigen nog volop met de evolutietheorie. Schijnbaar hebben ze deze nu wel een 'plaats' weten te geven in hun geloof. (Alhoewel ze volgens mij de 'darwiniaanse variant' nog steeds afwijzen). Wat ik ook opvallend vond is dat van den Brink toegaf dat de evolutietheorie -als je deze 'accomodeert' met je geloof- de vraag naar de 'zin van het kwaad' eens zo prangend maakt. Jammer genoeg was er geen tijd om hier over uit te wijden,- meer tijd dan voor de opmerking dat we God niet goed (kunnen) begrijpen was er schijnbaar niet. Jammer. Ze mogen van mij van den Brink nog wel eens uitnodigen om hier over te spreken: ik vind dat de man een heldere geest heeft en goed beslagen ten ijs komt.
Jan-Auke,
Onoplosbare contradictoire zaken: de zin van het kwaad. de zin van het lijden van onschuldige kinderen en van dieren. Als wij echte contradicties moeten afwijzen meen ik te mogen zeggen dat het kwaad geen zin heeft, evenmin als het lijden van onschuldige kinderen en dieren. Of zit ik er dan volkomen naast? Wie echte contradicties niet afwijst blijft toch zitten met de onoplosbare vraag waarin de zin van het kwaad en het lijden van onschuldige kinderen en dieren gelegen kan zijn, want iedere theodicee schiet hierin tekort. Men komt uiteindelijk niet verder dan "Gods wegen zijn ondoorgrondelijk" , maar men verzuimt dan om erbij te zeggen " als hij bestaat".
vr. gr.,
Jac
Een reactie posten