Want dit is een seculiere tijd.

(No.2)

In een modern gedicht zeggen dat 't metafysisch is

Is gewaagd, sjonge, dat is niet mis

Ver voorbij de wereld, verder nog dan 't leven?

Het spijt me zeer ik vind dat overdreven.

Want dit is een seculiere tijd.

In een gedicht mag je reiken tot aan de hemelboog

Voor een mens is dat al heel erg hoog

Aan je voeten is drie meter diep al behoorlijk straf

Het leven reikt nu eenmaal niet dieper dan t graf

Want dit is een seculiere tijd.

(No.4)

Worden wij een schaduw is dat de dood

Of: is t gewoon een wandeling in het avondrood

Of: is het een plotse val, een slapen zacht

Of: is het geleidelijk een verlies van levenskracht

Of: is het als het slijten van oude kleren

Vrienden die op een dag niet weerkeren

Of: is het dan toch een helse pijn

Omdat je ziel van t lijf niet los wil zijn

Ach, wees gerust je komt er licht vanaf

Je hangt vrolijk wuivend boven je graf

Zingend volg je van de stoet de trage pas

Want alle doden leven verder achter glas

(No: 7)

Als je 't zo gek niet kunt verzinnen

Dan moet 't zo wel zijn onherroepelijk

't Idee God schiet je steeds te binnen

Slechts 'n dwaas ziet hem als onwerkelijk

Maar dwaas kijk eens hier en daar

Als 't God is en volmaakt dan moet 't wel bestaan

Als zelfs pindakaas bestaat; en ook meisjeshaar

Waarom zou je God volmaakt dan overslaan?

 

(uit: R. de Laat, Zeven Gedichtjes)