Jezus als filosoof

Het christendom is de op één na grootste godsdienst ter wereld. 

De grootste religie is vermoedelijk de natuurkunde. Het geloof dat heel de werkelijkheid uit atomen bestaat wordt verkondigd op alle scholen en universiteiten. 

Het christendom kent geen uitgesproken metafysica. Het is eerder een weinig systematische levensleer die de voedingsbodem is geweest voor onder andere filosofische levens-leren zoals het existentialisme en het humanisme.

Het christendom heeft haar succes vermoedelijk te danken aan een goed doordachte reclamecampagne en aan het geluk dat een Romeinse keizer dit geloof heeft willen aannemen.

De evangeliën zijn geschreven door nakomelingen van mensen die Jezus wél persoonlijk hebben gekend. De schrijvers van het evangelie van resp. Marcus, Mattheus, Lucas en Johannes hebben Jezus nooit persoonlijk gekend. En dat geldt ook voor de andere evangeliën, o.a. die gevonden zijn te Nag Hammadi. 

De goddelijkheid van Jezus is vermoedelijk het bekendste leerstuk dat door de reclame-makers van het christendom in de omloop is gebracht. Een persoon die wonderen kan verrichten is 'super-der' dan alle andere predikers die destijds aan het werk waren. De boodschap die de reclame-mannen willen verspreiden is duidelijk: Jezus was de enige echte 'influencer' die het keurmerk van God droeg (het is niet overbodig geweest om Jezus 'groter' te maken dan hij was, want hij had veel concurrentie van andere 'influencers').

We hebben zodoende twee Jezussen: we hebben een Jezus die uit atomen bestaat -vlees en bloed- en we hebben een Jezus die niet uit atomen bestaat, doch bovennatuurlijk/goddelijk is.

Vandaar dat de kerk een twee-naturen-leer heeft ingevoerd: Jezus bestaat wel en niet uit atomen.

Voor de moderne klinische mens is dit lastig te geloven. Wie dit wel gelooft zal het evangelie van de fysica moeten afvallen. Maar dat is onmogelijk. De overtuiging dat alles uit atomen bestaat is onder andere door goed onderwijs te diep verankerd in ons verstand. Het is voor de gelovige daarom uitgegroeid tot een netelige kwestie: het is buigen of barsten. Óf Jezus is goddelijk óf Jezus is menselijk: óf Jezus bestaat helemaal-wel uit atomen óf Jezus bestaat helemaal-niet uit atomen.

De klinische mens, gevormd -zoals gezegd- door het onderwijs, is eigenlijk al niet meer in staat om in dezen een keus te maken Hij kan zijn aangeboren 'gevoel'(!) voor logica niet loochenen. Hij heeft zich al bekeerd tot de kerk van de fysica. Einstein en Heisenberg zijn voor hem eerbiedwaardiger voorgangers dan Jezus.

Uiteindelijk lijkt de reclamecampagne, die Jezus mede zijn roem heeft gebracht, hem meer kwaad dan goed te doen. 

De oplossing echter ligt voor de hand: je kunt Jezus bezien als een filosoof- en wel één van grote statuur, omdat hij school gemaakt heeft: hij was de eerste humanist cq existentialist. 

Voor mensen die Jezus wel wensen te zien als een supermens is er een uitweg. Laat hem aankloppen bij de dialetheïst. Deze logicus verdedigt dat sommige 'on-logische' dingen waar zijn. Een dialetheïstische uitwerking van de twee-naturen leer vind je in Beall, Contradictory Christ. Beall rekent je in dat boek voor dat het 'gewoon' mogelijk is dat Jezus wel en niet uit atomen bestaat. (Let wel: hij rekent je voor dat Jezus helemaal-wel en helemaal-niet uit atomen bestaat!)

Je kunt dus de kerk/leer van Einstein en Heisenberg belijden én de kerk/leer van Jezus. Logisch gezien is er geen vuiltje aan de lucht.